Boottocht naar Battambang 10 augustus

10 augustus 2017 - Battambang, Cambodja

10 augustus - boottocht van Siem Reap naar Battambang

IMG_1078

Vroeg eruit, de wekker staat om 05:30. We gaan met de boot naar onze volgende stop; Battambang. Battambang is de derde stad van Cambodja.

Sas heeft snachts het eten van onze Belgische vriend weer uitgespuugd en Kaya zit ook als een dood vogeltje aan het ontbijt, hij is misselijk. We twijfelen of we toch maar met de bus zullen gaan, die reis is veel korter. Maar we vermannen ons en gaan toch voor de langere maar volgens verhalen mooiere boottocht. Een goeie keus zal achteraf blijken.

We worden opgehaald door een tuktuk en naar een verzamelpunt gebracht vanwaar een bus ons naar de boot brengt. In de bus wordt al duidelijk dat het een vecht voor je plek tochtje wordt. Er zijn meer kaarten dan stoelen verkocht blijkt nl in de bus. 

Eenmaal uit de bus, pak ik de rugzakken en gaat Sas direct door naar de boot om plaatsen te bemachtigen. De boot is een soort kleine rondvaartboot met circa 20 tweepersoons bankjes en een dak erboven. Bouwjaar onmogelijk in te schatten. Helaas zit hij al aardig vol vanuit een bus die voor ons is gearriveerd. Maar we vinden nog twee bankjes achterin. We zitten wel vlak voor de motor, maar het alternatief is om op het dak te zitten van de boot. Voor een tocht van 8 uur in de brandende zon niet echt een pretje.

De been ruimte is echter minimaal, je moet kaarsrecht en met je benen schuin zitten om er een beetje in te passen. Er belanden een stuk of 20 passagiers op het dak.

IMG_1076

Als iedereen zich op zijn plek gewurmd heeft vertrekken we. De motor maakt een ongekend lawaai. Alsof er iemand in je oor staat te brullen, zowel links als rechts. Hoe gaan we dit volhouden??

Na een kwartier het gebrul aangehoord te hebben, vertrek ik naar het dak. Minder geluid, het is nog vroeg en het uitzicht op het water is schitterend. En mazzel, ik kan bij mn rugzak die op het dak gestald is. Ik haal de oordoppen eruit en deel ze uit. Dat scheelt, het geluid gaat naar de achtergrond. En omdat je een beetje heen en weer kan lopen naar het dak, is het op de banken ook wel te doen.

We varen door een rivier richting het grootste meer van Cambodja. Er leven veel mensen langs en aan het water, het is mooi om iedereen hier de dag te zien opstarten. De huisjes zijn vaak armoedig natuurliijk, maar rond het water en al het groen erachter zijn het schitterende plaatjes.

IMG_1075

Na een half uurtje varen liggen we echter plotsklaps stil. We zitten ondertussen in het gebied tussen rivier en meer dat een mangrove-achtig bos is.  De boot wordt vast gemaakt aan een boom in het water, de kaptiein springt achter zijn stuurwiel vandaan, kleedt zich uit en springt in zijn onderbroek achter de boot het water in. Hij verlaat toch niet het zinkende schip hopen we...

Wat blijkt, de schroef zit los. Er moet dus een andere schroef op. Gelukkig is deze aan boord en gewapend met een grote baco wordt de schroef ter plekke vervangen. Dat was vast niet voor het eerst.... het leek wel business as usual.

IMG_1079

De kapitein kleedt zich weer aan, natte onderbroek blijft aan, en we gaan weer op pad. Het mangrove gebied heeft gelukkig een brede vaarweg voor onze boot. Er zijn echter ook stukken waar heel veel waterplanten groeien. Het lijkt dan wel of de boot als een soort vliegend tapijt vlak over een weiland heen vliegt. Af en toe draait het roer zich vast in de planten, dan gaat het tapijt even in zn achteruit en kunnen we weer vrolijk verder.

En dan zijn we op het meer. Het is vrijwel windstil, het is een uur of negen, hier en daar een klein houten vissersbootje, een lekker verkoelend windje van de snelheid van de boot. Het is goed toeven nu op het dak. Life is a boat.

Na een anderhalf uur op het meer komen we aan de andere zijde. Mangrove eilanden worden afgewisseld met drijvende huizen. Land is in geen velden of wegen te bekenen. Deze mensen leven echt volledig op het water. Hele gemeenschappen passeren we. Rond half twaalf leggen we bij één van de drijvende huisjes aan voor de lunch. Er is rijst en blikjes drinken, het is inmiddels alweer flink heet aan het worden, zeker nu we stil liggen. We zijn blij als we weer op pad zijn.

We naderen nu langzaam maar zeker een steeds dichter wordend mangrovebos. De vaargeul wordt niet breder dan een flinke boerensloot. Links en rechts alleen maar struiken en bomen. De boot past er maar net tussendoor. Of beter gezegd; de boot past er net niet door. De takken slaan om ons heen. Op het dak word je nu min of meer afgezweept door het mangrovebos. En dan komen we af en toe ook nog een tegenligger tegen in de vorm van een klein vissersbootje. Aangezien onze boot geen kant op kan, moet de tegenligger de struiken in als wij passeren. En dit is dan de gewone gang van zaken. Elke dag perst deze boot zich hier doorheen.

Na een uur afzwepen komen we weer bij een riviermond aan. Deze varen we op. We hebben nu weer ruimte. De tocht duur nu nog een paar uur. Het is op het heetst van de dag, de rit wordt nu taai. We zijn uiteindelijk blij als we om 3 uur de boot af kunnen en in ons hotel in Battambang het zwembad in kunnen duiken om af te koelen.

Het was een onvergetelijke boottocht. Afzien en genieten tegelijkertijd.

Savonds eten we in de stad, die superrelaxed is. We gaan vroeg slapen.

Foto’s

2 Reacties

  1. Wil:
    16 augustus 2017
    wat t een verhaal ,maar het lijkt mij geweldig.kus
  2. Ron:
    19 augustus 2017
    Toch lief van die kapitein dat hij het water test op haaien, krokodillen en andere vleesetende reptielen en of vissen. (Of waren ze niet in de buurt vanwege een vieze onderbroek?!!) Weet je in ieder geval dat je wel een keer van de boot kan vallen. Al is het maar voor de verkoeling.
    Wel een gedoe hoor met die after-'Belg'. Toch maar die alikruken proberen volgende keer. Hihihi.